Abstract:
Мақалада соғыстан кейінгі жылдардардағы Қазақстан шығармашылық Одақтары
мен көркем интеллигенциясының материалдық әлеуметтік жағдайы қарастырылады. Соғыстан
кейінгі жылдары Шығармашылық Одақтардың ішіндегі ең белсендісі Жазушылар Одағының баспанасы болды ма, болмады ма кесіп айту өте қиын. Бес-алты шағын бөлмелерден тұрған үйшікте бес
үйым: екі журналдың редакциясы, әдеби қор, авторлық құқықты қорғау жөніндегі басқарма және
Жазушылар Одағының барлық секциялары орналасты. 50-ші жылдары да Жазушылар Одағынан
баспана мәселесі күн тәртібінен түскен емес. Композиторлар Одағының мекен-жайы мүлдем
болған жоқ. Композиторлар Үйі 1969 жылы ғана салынды. Сәулетшілер, кинематографистер, журналистер, суретшілер Одақтарының да баспаналық сергелдеңі бұдан кем болған жоқ. Мақалада,
сондай-ақ, Қазақстан көркем интеллигенциясының материалдық әлеуметтік жағдайының ауырлығына, Шығармашылық Одақтардың дербес баспаларының, көпшілігінің баспа органдарының,
басылымдарының болмауы да әсерін тигізгені аталып өтіледі. Көркем зиялыларының материалдық
– әлеуметтік жағдайына әсер еткен басқа да факторлардың рөлі көрсетіледі.
