Abstract:
Этномәдени білім негізі болашақ мамандарда бірегейлікті, толеранттылықты,
ұлтаралық қарым-қатынас мәдениетін дамытуда, ұлтаралық қақтығыстардың алдын алуда сарқылмас педагогикалық әлеуетке ие болып табылады.
Білім берудің этномәдени бағыты қазіргі ғалымдардың көптеген еңбектерінде, яғни, А.Б. Афанасьева, Т.И. Бакланова, Е.В. Бондаревская, Е. В. Николаева, В.А. Николаев, А Б. Панькин, М.Г. Тайчинов, Л.В. Шамина, В. К. Шаповалов, М.А.Якунчев және т.б. ғалымдардың еңбектерінде зерттелген. Сонымен қатар, мәдени көзқарас Л.Н.Гумилевтің этногенез концепциясы арнасында этномәдени білім беру үрдістерін қарастыруға мүмкіндік береді, тұлғаның этникалық мәдениетін, адами қауымдастықтарды және жалпы адамзат өркениетін зерттеу пәні ретінде бөліп көрсете отырып, бұл тәсіл адам мен адам ортақтығын, соның ішінде этникалық, яғни әр түрлі ұлттық және өркениеттік мәдени жүйелердегі, адамзат және жекелеген халықтардың даму тарихының әртүрлі сатыларында қарастырады.
Этномәдени білім беру студенттердің қазіргі адамның рухани-адамгершілік тәрбиесі мен азаматтық қалыптасуы, сондай-ақ қазіргі заманғы қоғамның оң дамуы мен бірігуі және оның әлемдік қоғамдастыққа кірігуі үшін ерекше маңызы бар жеке этностардың, сондай-ақ бүкіл адамзаттың жоғары рухани-адамгершілік құндылықтары қамтылған ұлттық-мәдени дәстүрлерді меңгеруіне бағытталған. Мұндай білім беру ең алдымен Отанға, табиғатқа, отбасына, туған үйіне және ата-анасына, еңбекке, шығармашылыққа, өзінің және басқа халықтардың мәдени мұралары мен дәстүрлеріне кәсіби бағыттылығын дамытады.
